gitmek budur
yani seni görmeyecesine sevmek.
az zaman, kambur kalan arkadaşım
kalbuz zaman, sensiz kalan ben.
denize düşmeye ramak kalmışken
tutunduğum toprağa saplı dal.
orada nasıl büyümüş şaşırıyor insan.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta