Gitmek bu kadar mı kolaydı?
Ardından hüzünlü ve kırgın bir kalp bırakarak.
Dönüp bakmadın bile giderken,
Ardındaki demli rüzgarlara.
Alışık değildi bu şehir böyle apansız gidişlere ve
Anlamsız ayrılıklara.
Senden geriye kalan anlamsız bekleyişlerim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta