Gitmek Şiiri - Abdullah Alageyik

Satır aralarını doldurmayan aşkların
Muhabbetine hazır degil yüreğim
Gelipte terkisine otursun acılar
Hani o bir kaşınmanın verdiği
Hazla kıvranan yaraların çektiği o acılar

Kara kaplı kitaplarda
Kara kalemle yazılmışken
Kara yazım
Ben şimdi anladım
Seni ve senden sonrası
O kadar uzaksınki bana
Irak ile başlayan cümleler bile daha yakın
Bir dokunuş mesafesinde ellerin
Ama dokunmak için cesaret lazım
İç ürpertici mesafelerin
Ve ben umudun bittiği yerden
Tekrar ve inatla,umutla doguyorum

Güneşin sıcaklığı sarıyor bedenimi
Bir sen oluyorum
Bir ben olamıyorum bir türlü
İçimde hep bünye değişiklikleri
Ve duygularım hava değişimine uğruyor
Bazen kar,bazen tipi sararken
Bazende parçalı bulutlu
Bir sis içinde duyuma elverişli organlarım
Ve gel gitlere uğrarken
Hiçbir gezegenin çekiminde kalmadan
Aslında çekimine karşı koyamadığım
Tek şey sendin ve senin
Alabildiğine kara yada siyah
Yada şairane tabiriyle zeytin gözlerindi

İşte seni sevmelerin bir sevmesi
vardır aslında
Orak tırpan altın
Kara sabana mahkum nasırlı ellerin
Ve hep sonradan eklenmiştir
Yağız bir delikanlıya esmerliğim

Sana benden kalan tek bir hatıra istedin
Ben can dedim
Birbirimizi hiç unutmayalım dedin
Ben beni unutamam dedim
Sakın arkamdan ağlama dedin
Sanki ağlayan tek taraf bendim
Hiç bir şeye hiç bukadar içerlemedim
İşte şimdi gitmek için fırsat senin
Git....
geride kalacak bir tek ben varım
O da onemsiz bir ayrıntı