Gitmek...
Bir hançeri inceltip okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da.
Gitmek...
O kaos duygusu,aklın sarsıntılarla yorgun düşüşü
Bilincin karmaşası belki de.
Rehin bırakılacak birşey yok
Unuttuklarından başka..
Gitmek...
Bir büyü gibi saran ağrılar yumağı,
Kışkırtılmış düşlerdi ki
Sen şimdi esirgeme kendini kalbim
Kederin o derin yalnızlığından...
Kayıt Tarihi : 16.10.2006 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Mergen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/16/gitmek-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!