Gitmek Şiiri - Yunus Çimen

Şimdi gecenin sırrına paydaş olmanın vaktidir.
Çaresizlik diyarına hükümran, hüzün ordusuna kumandan olmanın mevsimidir.
Oysa her derdi, her hüznü oyun saymama bir çocukluk yapman yeterdi.
Kararınca idrak, cicili bütün oyuncaklara değerdi.
Artık içimdeki çocukla yolları ayırdık.
Oyun bitince hep büyüdük sanırdık.
Ne körebeler, ne seksekler, ne de oyunlar,
İçimde cihana sığmaz bir boşluk, in cin top oynar.
İçim sonra dört mevsim.
Kışın zemheri, çığlar;
Yazın ateş, kavurucu sıcaklar;
Güzün hayat ağacımdan sınırsız yaprak sarkar,
Ah bir gelse o beklenen bahar.
Şimdi gitme demek sevdaya ihanet, ihtişamına hakarettir.
Gidişine müşterek o beden, ruhuna anca gurbettir.
Gitmek sende eşi bulunmaz gururlu bir eylem,
Kalmak bende efsun, başedilmez ikilem.
Gitmek sende bayağı, sıradan bir esinti,
Kalmak bende ömre sekte, kesinti.
Şimdi gitme demek az sevmek demek, öylesine demek, herkes gibi demek.
Bavullara sığmayan gidişine göğüs germek, Tırnaklarla kazınmış, alın teri, emek demek.
Git, tozlu yolların çiçeklerle dolsun.
Gönlün sevda neymiş diye sorarsa,
Bir dönmek borcun olsun.