Yine gitmek vakti bu şehirden
Bu gece yolculuk var
Bir yalnızlıktan, diğer yalnızlığa..
Kaparsın yine gözlerini Karaman’da, Konya ovasında
Sonra bir maviliğe açarsın,
Uçsuz bucaksız İstanbul’a
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta