Gitmek Şiiri - Metehan Büyükcivelek

Gitmek...Alabildiğince uzaklara gidebilmek…
Yönümün ve yolumun karanlığında gitmek…
Tesadüflerin ışığında bulabilmek kendini
Yolunun inceldiği noktasında güçlenmek
Gideceğin yerin uzaklığı değil belki
Gidemediğin sırtlarda bulabilmek kendini

Gitmek zordur kalmaktan
Kalmak,ölümden beter
Dilim yoruldu yolmaktan
Bedenim işkence çeker

Kalan uğurlar seni,sessiz veda
Senden ayrılık,kalplerde elveda

Aslında ne gitmek faydadır insana
Ne de dolaşık yollarda uzaklık
Belki kaçarsın insanlardan uzağa
Ama yolun başında kalır kırgınlık

Kaçmak isterken nefisten ve cinsten
Dolanır parmaklar üzere benden
Bir kalıp uğruna kaldırmak renkten
Yalandır gitmek,habersin kendinden