Gitmek Şiiri - Mustafa Hatipler

Doldurup heybene hüznü
Yıldızları
birer birer alarak
gökyüzünden
Taşları arasında koyup
intizar değirmeninin,
ümitlerimi
Sesimi,
Yalnızlığın kuyularına atarak
Gitmek istiyorsun,

Duvarlarımda hep portrelerin olacak....

Kurutulmuş gül yapraklarına
sarmalayarak
unutulmuş akşamlarımızı
Ağlamalarımızı gizleyerek
ıslak bir gecenin koynuna
Yaşamak,
Paslı bir hançer gibi duruyor sırtımda diyerek,
Gitmek istiyorsun,

Nehirler donacak bahçemde karanfiller solacak...

Sabahın aydınlığını saklayıp
vurgunu olduğum gözlerine
Akşamın alacasını taşıyarak
kuytusuna denizlerin
Saçlarında
büyüterek tutkusunu delişmen rüzgarların
Gitmek istiyorsun...

Korkarım bir fırtına düşlerimi çalacak...

Söylediğim,
söyleyemediğim,
bildiğim ve bilmediğim
Bütün sözcükleri toplayarak
Birer birer sevda tarlamızdan
Bütün gelinciklerini koparıp seni sevmenin
Bütün gece yarısı hıçkırıklarını
dökerek unutulmuş yıldızlara
Gözyaşlarımda titrek ürperişler bırakarak
Gitmek istiyorsun....

Ardında paramparça bir yürek kalacak...

Haziran 2001