Gitmedin Şiiri - Fikret Çarkçı

Geriye dönme ihtimali yok artık.
Ne sen bana aitsin, nede ben sana.
Geçmişte yaşanmış güzellik diyelim buna.
Aşk diyelim, sevgi diyelim.
Veya sen ne istersen onu diyelim.
Adının ne olduğu önemli değil.
Yaşandı ve nasıl bitti bilmem.
Geçmişte kaldık birbirmize ait.
Seni sevmedim diyemem yalan olur.
Seviyorum hâlâ yine diyemem
Yine yalan olur.
Esaret mi? yoksa tutku mu?
Bunu hâlâ anlamış değilim.
Yüreğimdesin...
Oysa yüreğim sana yanmıyor.
Aklımdasın...
Hiç çıkmadın ama.
Beynime kazımışlar sanki seni.
Beynim olmaz diyebiliyor.
Oysa önce böylemiydi.
Sensizliği düşünme bile
En büyük ızdıraptı.
Sensizliği hiç düşünmedim ki.
Sensizlik üstüne hayal kurmadım.
Güldüm kahkaha attım, ağladım.
Uzaklara gittim çok uzaklara.
Sensiz hiç olmadım.
Oysa şimdi sensizim.
Şimdi sevmiyorum seni.
Şimdi hayallerimde de yoksun.
Şimdi yanında da olmak istemezdim.
Ama aklımdan çıkmadın hiç.
Yüreğimdesin belki anı olarak.
Anlamadığım...!
Neden çekip gitmediğin hayalde olsa.
Pembe düşlerin, gülüşlerin kokun
Ellerinde ki terin.
Neden...?
Neden gitmedi.
Bunu bir türlü bilemedim.
10 Ağustos 1999