Ne hevesler vardı gönül içinde
O mevsim solarmış her gül içinde
Şimdi kaldım sanki bir çöl içinde
Ne güzeldi aşkım bitmeden önce
Kalbimi kırılan cama çevirdi
Gözümü ıslanan kuma çevirdi
Gönlümü eriyen muma çevirdi
Ayrılık dumanı tütmeden önce
Ne sözler vermişti tatlı dilinden
Aşkın şarabını içtim elinden
Bunu beklemezdim öyle birinden
Vefasız değildi gitmeden önce
Arayıp sormadı nasıl unuttu
Başımın üstünde gitmez buluttu
Aşkıyla dizinde beni uyuttu
Böyle hasretine atmadan önce
Bıraktı bu aşkın o yarısında
Bir zalimlik varmış kul yapısında
Sevgiyle bekledim hep kapısında
Beni köle sanmış satmadan önce
Elaydı gözleri sarı saçları
Bana karşı mahçup büyük suçları
Sımsıcak yapardı o avuçları
Aşkı ısıtırdı tutmadan önce
Sevmiştim yüzünü selvi boyunu
Bilemedim onun zalim huyunu
İçerken son defa aşkın suyunu
Göremedim zehir katmadan önce
Adı sevda bildim gerisi yalan
O kendini bilir kalbimi çalan
O gülün dikeni elimde kalan
Koklardım canıma batmadan önce
Kayıt Tarihi : 26.12.2011 20:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!