Gitme Zamanı Şiiri - Aslan Bağcı

Sonbaharda yapraklar savrulur birer birer
Hüzünlü bir akşam vakti gelir aklıma
Beraber olmanın getirdiği mutluluk
Galiba çalıyor artık kapımı ayrılık

Bizler arzu edilen oluruz bazen
Bekleriz yolunu belki gelir yeniden.
Çıkar karşına kahramanın birden
Yaşantın alt üst olur aniden

Bir gün gelir başkası oturur yüreğine
Yeniden şekillendirir hayatını
Aklını kalbini geleceğini
Yaşanmamış günlerini.

Her sevginin ardından gelen rüzgâr
Fırtına olur aniden durulan günün ardından
Ömrümün sonbaharında ölüm sessizliği
Geliyor fidanlarımdan elveda belirsizliği

Artık gitme zamanı yılların ardından
Kalan anılardır bana senden yadigar
Son kez bakakaldım baharın ardından
Yanan odunun külleri gibi savruldum ben

Kimseyi yargılamadım beynimde
Düşüncelerimin sevdalısı oldum hep
Benim hayatımın benim kusurlarımın solgunluğu
Gitme zamanı yıpranmış bedenimin yorgunluğunda.

Bir insanın bana neler vereceği değil
Nelerden vazgeçeceği önemli
Kalan ömrümüm yasını tutmadan
Cesaretini topla ve ağlama arkamdan

Seni gördüm son kez rüyamda
Sabırla, sessizce duruyordun karşımda.
Bir kuru yaprak gibi, dalından koparak
Sürüklenip gidiyor, mazideki mutluluklar.