Gitme Zamanı Şiiri - Şeref Işı

Gecenin bir yarısı uyandım koynumdaki sensizlikle
Ne yalan söyliyim hala alışamadım yokluğuna
sürekli düşündüm bir son versem mi bu rezil hayata
Ne aynaya bakmak nede yüzümü yıkamak gelmiyor içimden
İlk işim hasretini yakıp bir derin nefes çekmek oldu
Birde Bu kaçıncı uyanışım kan uykumdan kan içinde
Sol yanım sızlar damlar hiç durmadan
Bu hasret bu yalnızlık birde sensizlik fazla benim yüreğime
Sevdiğim onca şeyden sonra sevmediklerim kaldı elimde
Ellerimde ellerin yok en basit misal
İşte güneş doğuyor gülmeyen gözlerimin önünde
Ve ben senli günlerimi hatırlıyorum hayal meyal
Ne sokağa çıkmak geliyor içimden ne de evde durmak
Duvardaki gölgeler delirtecek beni
Kapının sesiyle irkildim bir anda öylece kaldım
Hoş geldin sevgilim al bu dünyadan al götür beni…