Gitme Vakti Şiiri - Şair Kebeli_37

Bir koca kadının torununu sevmesi gibi
Yalnızlık oyununa kaptırmış gibi yürüyorum
Aklımın bile alamadığı yerlerdeyim
Kabusumun umutsuzluğumun, yaşamımın en son yerlerinde

Anasının kucağındaki bir melek gibi
Yalnızılğın oyununu oynuyor çocuklar
Belki de umutsuzluk oyunudur bu
Nerden bilinir ki yaşamın bu olduğunu

Nereden tahmin edilir ki hayat
İnsanların hep yalnız kalacağı yaşam boyunca
Ne demişler ' İnsan yalnız doğar
yalnız yaşar
yalnız ölür....
İşte hayatı ve yaşamı anlatan kelimeler

Öbürleri gibi oldum bende dünyada yalancı
Lale bahçesinin içinde bir hayal yılanı bir sürüngen
Ümitsizlik dünyasında ise bir bekçi
Madem böyleyim hayatta dostum

O zaman gitme vakti...