Parıltılar doğurmuştun,
İklimsiz ovalarıma.
Kim, ne daha büyük olabilirdi ki.
Gözyaşlarım avuçlarına sığmazdı,
Oysa ben ağlamayı bile bilmezdim.
Sen dokundukça şahlanırdım.
İçimdeki ben'e ulaştığında,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
vayi....vayiii...bu nasıl ayrılıktır böyle,çocukların göz bebekleri deli...vayi...çok duygusal...bittim...bacı...bittim...bahti...
Kalmalıydın şair keşke dayanamasaydın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta