Parıltılar doğurmuştun,
İklimsiz ovalarıma.
Kim, ne daha büyük olabilirdi ki.
Gözyaşlarım avuçlarına sığmazdı,
Oysa ben ağlamayı bile bilmezdim.
Sen dokundukça şahlanırdım.
İçimdeki ben'e ulaştığında,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
vayi....vayiii...bu nasıl ayrılıktır böyle,çocukların göz bebekleri deli...vayi...çok duygusal...bittim...bacı...bittim...bahti...
Kalmalıydın şair keşke dayanamasaydın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta