Artık gitme zamanı bu kentten,
Özlem çöktü daracık omuzlarıma,
Tut elimden kaldır usta;
Yol uzun ben yorgunum.
Tut ki, kalmasın bedenim buralarda.
Aşk kokan şiirlere de elveda,
Asuman bakışlı kadın!
Bakma!
Bakma öyle.
Unutmamak için gidiyorum ya.
Unutmak mı?
Seni mi?
Bir annenin yitirdiği çocuğunu unuttuğu gibi mi?
Düşüneyim...
Bak bu olur belki.
Hadi sözü uzattım yine,
Tekrar hoşça kal.
Döner miyim?
İşte orası tek bilinmeyen,
Tek bildiğim gitmeliyim bu şehirden...
Kayıt Tarihi : 3.4.2018 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!