Gitme Vakti Şiiri - Kemal Denizhan

Gitmek gerekir bazen.
Ruhunu arkanda bırakıp,
Yanına sadece kendini alarak
Uzun yolculuklara çıkmak gerekir.

Bütün hayalleri koyup arkanda
Mutlulukları, hüzünleri serpiştirip anılara
Umutları ekip toprağa
Belki bir daha dönmemek üzere
Gitmek gerekir.

Her şey güzel olacak yalanından sıyrılıp,
Gerçeklerle yüzleşmen gerekir.
Kurulu düzeni bozmadan
Yakmadan kimsenin canını
Ve
Ahını almadan
Ah etmeden
Kahramanca, fedakarca
Davranmak gerekir.

İçindeki umutları ateşe atıp,
Tutunacak bir şey bırakmadan geriye.
Başkalarını yakmamak için
Gemileri yakmak gerektiğinde,
Kıvılcımı çakıp
Ardına bakmadan kaçmak gerekir.
Varsın sana desinler…
Kaçak olsun adın
Dönek ya da
Vefasız belki
Ah etsinler ardından.
Yüreğin yansa da
İçin parçalansa da
Yapman gerekeni yapıp
Yıkıp gitmek gerekir.

Olmayacak bir duaya amin demektense,
Her gün bin defa ölmektense
Sana ait olmayan birini sahiplenmektense.
Sevdanın kafasına sıkıp
Gitmek gerekir.

Sana bel bağlayanların adına,
Vefa denilen duygunun hatırına
Yaşarken ölecek olsan da
Hançeri sokup bağrına,
Kalbini söküp
Bırakıp gitmek gerekir.