Gitme Vakti! Şiiri - Seda Ahmet

Yıkıyorum dört duvara sinmiş karanlığı,
Acıyı,kederi siliyorum her köşesinden,
Bir adını silemiyorum,birde gözlerini,
Üstüme yıkılıyor duvarlar,yüreğim enkaz.
Hangi yana dönsem bana gülüyorsun,
Ben sana gülümsüyorum gözyaşlarımla
Konuşuyorum sana anlatıyorum günlerdir,
Gidiyorum diyorum yokluğunda kanıyor,
Yokluğunda acıyor yürek,
Bu evin duvarlarında yumruklarım kanıyor,
Bu ev sensizliğe ağlıyor,
Yıkılsın duvarlar hatıralar ağlıyor,
Kapandı bu kapı yokluğunda
Şimdi ardından kalan izler ağlıyor.
Gitmekle kalmak arası,
Bir yanım kaçıp giderken,
Bir yanım senin için,
Bir kez daha ölüyor,
Ne yaman bir dert miş,
Sensizlik,
Yüreğim kan içinde!