Kır zincirlerini gecenin
Sal beni ruhundaki serseriliğe
En uzun sabahlar gibi
Şehrimden hiç gitme.
Sıra sıra dolandım uçurumları
Nemli yangınlarıyla
Gece yarısı vurgunlarıyla
Yokluğun sızdı
Hayaline demir atmış ömrüme.
Şimdi gitme
Uyusun gözlerim
Ormanları yaksın gözyaşlarım
Toprak asiliğinde
Bastığın yerler olsun kabrim
Şimdi gitme
Sana yazılan şiirler savunur beni
Suç ve ceza kudretinde.
Sen Nemrudun öksüz kızı
Çağlayanlar yandı sınırlarında ellerinin
Hani yağmurlar deme şimdi
Kavurucu ıslaklığı değil midir saçlarının
Bu yapay cehennem
Ve gitme şimdi
Annem yeniden doğuracak beni
Çatlamış toprağının
Yedi renkli isyanında.
Kayıt Tarihi : 28.12.2008 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Kardaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/28/gitme-simdi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!