Gitme Sen Şiiri - Arda Keskinkılıç

Bilseydim senin bana bu kadar yakın olduğunu
Arar mıydım hiç göremediğim uzaklarda?
Bakar mıydım sanıyorsun yoldan geçenlere
İçimde kalmış binlerce kırık ümitle

Bunca zaman hep aynası olanlara imrendim
Hani geçerler karşısına da dökerler sırlarını
Karşısından ayrılamazlar, doyamazlar aynı zamanda
Bense bakmaya bile kıyamıyorum sana

Önceden yalın ve kuru gecelerim vardı
İdare ediyorduk hani fazla bir şey beklemezdik
Sonra aniden sen çıkageldin
O yalın gecelere ve bana can verdin

Ve biz o gecelerle birlikte senli anlar hiç bitmesin istedik
Güneş hiç doğmasın, o saattaki sayılar sabit kalsın diledik
Sen gidipte sohbet bittiğinde, inan gece de dayanamadı
O da gitti yerini gündüze bıraktı

Anlık gidişlerinde bile geceler yerini gündüze bırakırken
Düşünüyorum ya bir gün aynayı bırakıp gidersen
O, gece gibi değildir vakti geldi mi yine kaplamaz göğü
Parçaları dağılıverir ve sensizlikten yakar kendi göğsünü