Gitme-sen Şiiri - Hasan Başdemir

Sen, kalbime kırmızı rengini veren kadın!
Bir zamanlar bütün ihtişamınla bambaşka bir varlıktın.
Ve sonunda aktın gittin günlerimden,
Vefasız kaldı adın!

O günlerden sonra değişti yarınlar.
Batık bir gemi oldu bir anda dünler.
Öldüğünü hissettim içimdeki çocuğun.
O, batan dünlerde kalmıştı eskimiş düşleriyle…

Ben kalan ömrümde o çocuğu hep aradım,
Siyah düşlerde, bembeyaz sayfalarda…
Duy beni çocukluğumu öldüren gemi!
Çık artık önüme ansızın, bir buzdağı gibi

Yıllarca arayıp bulamadığım güzel kadın,
Sen aslında hep vardın, buralardaydın.
Artık çıksan diyorum, güne doğan bir güneş gibi.
Ve bir daha gitme-sen, bir ömür gibi…