&&
gidersen
avazım çıktığı kadar ağlarım
kimse susturamaz...
gidersen
silmem gözyaşlarımı içime akıtırım
belki ölmem
ama kahrolurum.
&&
gidersen
bu şehri yakarım
kimse durduramaz...
gidersen
bir damla suya hasret kalır sokaklar
kaldırımlar kan ağlar
ben beddua ederim.
&&
gidersen
gül bahçemiz kurur
goncalar her gün ağlar...
gidersen
baharlar gelmez bu kente
kara kışı yaşarım bir ömür
üşürüm sen yoksun diye.
&&
gidersen
gökyüzüm kararır
dünyam cehennem olur...
gidersen
güneşi bir daha göremem
bir daha kimseyi sevemem
hayatım mahvolur.
&&
gidersen
bu defa, bakmam ardından
başımı eğerim yere...
yeminim olsun !!
on dörtlüyü dayarım şakağıma
kıyarım bu cana.
(Polat Tek)
27 Haziran 2017
(geceye anlık)
Kayıt Tarihi : 27.6.2017 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!