Gitme Ne Olur..! Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Ömrümün baharı hazana döndü
Beni bırakıp ta, gitme ne olur…
Aşk ile yaktığın mumlar da söndü
Beni terk edip te, gitme ne olur!

Her açan çiçekte kokun aradım
Düşlerimde ipek saçın taradım
Gel dedim, gelmedin! Ben de ıradım
Beni bırakıp ta, gitme ne olur!

Hüzünlü ömrüme neşe olmuştun
Biraz ayrı kalsak, geçip solmuştun
Derdimle dertlenip sen de dolmuştun
Beni terk edip te, gitme ne olur!

Bir melektin bence kanadın yoktu
Sevdaya çağlayan ırmağın çoktu
Kim çeldi aklını? Fitneler soktu…
Beni bırakıp ta, gitme ne olur!

Ey yârim son sözün bu mudur bana
Ağlar oldu yürek, hasretten yana
Vermem bu canımı başka bir cana
Beni terk edip te, gitme ne olur!

Kefenim sarılsın gelsin topluluk
Sen de hazır bulun, budur kutluluk
Karardı dünyalar, öldü mutluluk…
Beni bırakıp ta, gitme ne olur!

Âşık Kemal derin, kazılsın kuyun
Küstürdüysen yâri kurusun huyun
Ben yâri severim hepiniz duyun
Beni terk edip te, gitme ne olur!

27.07.1990/Kahramanmaraş.