Emine PİŞİREN/Deneme
Siz hiç sevdiğiniz birine, “Gitme lütfen, kal biraz daha,” dediniz mi?
Demeye cesaret edemediğinizde de onun yokluğunda oluşan girdaba doğru çekildiniz mi? Ve o koskoca boşluğu hissedip, onsuz bir şehirde kalakalmak öylece…
Nasıl bir histir, gittiğinde onsuz gün-doğumlarında uyanmak yeni güne? Avuntusuz boşluklarda yapayalnız kalmak gibidir herhalde…
İlla ki, giden, gitmek isteyen birinin ardından siz hiç, “gitme kal” dediğiniz oldu mu?
Ve gidince de siz hiç düş yorgunluğu gecelere omuzlarınız düşük girdiniz mi?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman