“ beyinsel sevişmelerin üretken kadını” diye fısıldıyor kulağıma bir dost
doğru olabilir mi..? ..imgelerin altında kalmaktan korkuyorum..
insan,
sevdiği şeylerden korkar mı..?
beni şarkı söyleyebileceğim bir yere götürsün sevgilim,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
ne kadar güzel bir anlatım. her şiirinizde ayrı bir tat var. yüreğinize sağlık.
Ne renk bu karanfil ve kim takmış adını ona şiirde...?
Nasıl merak ettim...nasıl ama...
sevgiler
şiiriniz barda unutulan sigara paketi kadar değeri olmayan yalnızlıkları hatırlattı..Çok güzel demişsiniz..
nsan,
inadına yaşar mı..?
Bence yaşar,
kirlenmişleri temizlemek elindeyse temizleyerek...
Elinde değilse beyninde yarattığı temiz ortamlarda..
Ama o ortam yaşamak istediği ortam mı?
Tebrikler.. benim pürüzsüz beynim bile buruştu..
İyiki varsınız...
evet , inadına yaşanmalı.. bence, zira ben öyle yapıyorum.(naçizane). n.a.
Geçen gün izlediğim bir filmden alıntı...
İki insan birbirini gerçekten çok sever ama bir türlü birlikte olamazlarsa yeter artık dedikleri an nezaman gelir?
Hiçbir zaman!
Evet insan inadına yaşar.
Yoruma gerek yok yalın ve anlaşılır çünkü...Müziğini de sevdim şiirinizin...Kutlarım!
Offff küçük Egeli kadın yaaa.. vurdun beni... gel de sözünü geçir şimdi içimdeki rüzgara
O kadar yüzüme vuran dize varki inadına yaşamak için .
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta