Gitme Kal Gençliğim Şiiri - Erdal Balcı

Gitme Kal Gençliğim
Hani gitmeyecektin söz vermiştin,
Seni sevdiğim kadar, sende beni sevmiştin,
Ruhun yaşlansada ben yaşlanmam demiştin,
Gitme Kal Gençliğim gitme Kal.

Gitme nolur!
Sana yine çaylar koyayım,
Sen uyu ben başında durayım,
Gitme Kal kurban olduğum,
Gitme Kal sana doyayim.

Gitme Kal Gençliğim!
Hem ben seni bunca severken,
Reva mı bu yaptığın?
Ben senken sen de benken.

Gitme Kal Gençliğim!
Seni nasıl özleyeceğimi bilmez misin?
Hiç mi hatırım kalmadı sende,
Ne istersen vereyim,
Bende kalan herşeyi al,
Bak biraz akıl,
Sevgi var Bir tutam,
Dur! gitme, yalan söyledim,
Biraz da UMUT var bohcamda,
Beni ayakta tutan.
Anlaşıldı gideceksin!
Tamam git!
Bir isteğim var senden,
Giderken, geçmişi de götür benden,
Ama her şeyi al yanına,
Kuru bir can kalsın bana,
Bakarsın dost oluruz onunla,
Hadi git!
Bundan sonra, bakma ardına.
Kalmadı;
Gözde fer dizde derman,
Anladım!
Geldi Ferman!
Bundan sonra üstüme,
Mezar taşı yastık, toprak yorgan olsun göğsüme.
Hadi git!