Bir sevda dudağında tutsak kaldı özlemim
uzun kara trenler alıp götürdü seni
hasret boyu uzayan raylara döküldü gözlerim
bütün insanlar ağladı sen giderken.
bütün istasyonlar gözyaşlarına boğuldu
bir ben ağlamadım inanki, bir ben
ince bir duman gibi kaybolup gittin
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Tebrikler üstat ellerinize şiir coşkulu yüreğinize sağlık kaleminiz daim gönlünüz güzelliklerde dolu olsun böyle güzel bir şiir yazdığınız için tebrik ederim
Şiirin üslubu kadar, şiire can katan samimiyet adeta şiire sarmaşık gibi sarılmış. Tebriklerimle.
ah! gurbet ah! sen olmasaydın
ayrılık olmasaydı
hasret olmasaydı
ben olmasaydım
sen olmasaydın
aşk olmasaydı
kahrolmasaydım...
ayrilik ve gurbet ikiside ayni kefede ayni gurbetin havasini soluyoruz yüreginiz yasadiklarimizi dile getirmis güzel siirinizi kutlarim üstadim saygi ve selamlarimla
Ama gurbet, ayrılık, aşk; hepsi vardı ne yazık ki!...İçimizde hep bir çocuk üşütürüz zaten...
Sevgiyle kal Nuri:))
hımmmmm o zamanda güzel yazıyormuşsunuz
değerli kardeşim...bu kelimlere bir başkasının ağzından dökülse belkide okumazdım lakin...sen onlara can veriyorsun içindeki tufanı bu en yalın kelimlerele resmedebiliyorsun..senin şiirlerinin bence en belirgin özelliği budur...açık bir dil ve lirik bir anlatım...
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta