Gitme Kal Diyemedim Şiiri - Sezgin Okulmuş

Hep yanımda kalman için,
Saatimi sürekli geri aldım,
Ama başaramadım.
Güneş batmaya yüz tutarken,
Ben kendi kendime esir oluyordum.

Çünkü hava karardığında,
Sen yanımda olmayacaktın,
Ve ben yine yalnız kalacaktım,
Gecenin karanlığında sensiz.

Yanımda biraz daha kalman için,
Ne çabalar harcardım gizlice,
Yalvarırdım güneşe,
Biraz daha geç batsın diye.

Ve saatler doluyordu artık,
Gitmen gerekiyordu yine,
Sen arkanı dönüp gittiğinde,
Ben seni yaşıyordum, sensiz
Beni bırakıp gittiğin o yerde,
Sana gitme kal diyemiyordum.