Gitme Kal Bende Şiiri - Kemal Okumuş

On dedik geçecek günlerin sayısına bak oldu işte yüz.
Her şey silindi belleğimden de kaldı bir tek o latif yüz.
Bülbülün yanık şakıyışına yaprak oynatmadı zalim gül.
Olmasan da yamacımda zalimim asma cemalini hep gül.
Durulma deli sevdam, yüreğimden yüreğine dolu dolu ak.
Sana verdim her şeyimi, bu yaşta saçım, sakalım hep ak.
Bahar olsun her günüm beri dursun kış, güz ve de yaz.
Söyleyemezsen içindekini bekle baharı da çiçeklere yaz.
Derdim olacaksa senin aşkından, yetmez bir-iki olsun bin.
Gönül treni son düdüğünü çaldı, derdine razıyım yeter ki bin!
İçimde ol da acıma eğ, bük beni, yetmezse çekinme kır!
Sen olmazsan neye yarar gönül ovam, gelmedikçe çiçeksiz, kır!
Eri damla damla hayalimde ince bir yağmur misali gözlerime düş.
Senli rüyalar bile ayrı hoş, uyanmayayım günüm olsun düş.
Gelmeyeceğim deme zulmü hoş zalimim beni benden hemen al.
Soldu benzim, yüreğim sarardı, oysa ne yakışırdı yüreğime al.
Benim hayat dayanağım, sabırla bekleyip de tutunduğum dal!
Korkma sevişimden, derindir ummanım; ama emindir durma dal!
Lisan yetmez sana olanı anlatmaya, bilsem neye yarar onlarca dil.
Adın yeter bana diğer sözler fuzuli, idare eder isminle bu dil!