Bir gülüşündü bağlayan, bir sözünde dağlayan
İşte karşındaki kalp,her gece sessiz ağlayan
Bir hediye misali, geldin kondun pencereme
Karanlıklarda iken ben, güneş oldun sen geceme
Kader diyoruz kader, işte bu aşka yeter
Ayıramaz bu elleri, uğraşsada yaban eller
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



