Arkandan çok gözyaşı döktüm ama sevgilim sana 'gitme kal' diyemedim.Sen giderken bütün suç benimdi.Çünkü o iki kelimeyi söyleyebilseydim belki sen yanımda olacaktın.Ama gururum aşamadığım tek engel.
Sen bitti diyordun ama gözlerin seni seviyorum diyordu.Ve ben bu aşkı kalbime gömüyordum.Yapabileceğim tek şey vardı senin o sözlerinden sonra gözlerimden akan yaşların kalbimde alev alev yanan aşkl ateşimi söndürmesini bekleyecektim.
Bilmiyorum sen bu yazıyı okur musun? Sana gitme kal diyemedim ama şimdi yolunu gözlüyorum.Ve sana burdan sesleniyorum:'Bu kadar ayrılık yeter sevgilim.Hadi gel artık da o büyük aşkı yeniden yaşayalım.Ben beni bıraktığın yerdeyim.'
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta