Gitme Kadın Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Ne kıyamettir nede sırat
Benden önce gitme kadın
Dost düşmana cümleye inat
Benden önce gitme kadın

Gecelerin uykusu kaçar
Ayrılık içimde yara açar
Fazla sürmez canım çıkar
Benden önce gitme kadın

Yanlızlığı hiç taşıyamam
Bir gün bile yaşıyamam
Ben bu yükü taşıyamam
Benden önce gitme kadın

Daralır ömür sokaklarım
İsmini her an sayıklarım
Sensiz maziyi yoklarım
Benden önce gitme kadın

Yatak yorgan taş kesilir
Evim temelinden yıkılır
Otuz iki dişim dökülür
Benden önce gitme kadın

Günlerim geceye döner
Gözlerimin ferim söner
Baykuşlar viraneme konar
Benden önce gitme kadın

Ocağım söner yakan olmaz
Dönüp yüzüme bakan olmaz
Oğulum kızım yıl’da gelmez
Benden önce gitme kadın

Eğilir başım yaş dökülür
Yürek parça parça sökülür
Kalan saçımda dökülür
Benden önce gitme kadın

Gülüşüme yasak gelir
Dört duvar üstüme gelir
Bu can bedene ağır gelir
Benden önce gitme kadın

Sen gidersen bitmez savaş
Neler görür neler bu baş
Zehir olur bal bildiğin aş
Benden önce gitme kadın

Başımdan eser güz yelleri
Hazana döner yaz gülleri
Kulak duymaz şirin dilleri
Benden önce gitme kadın

Yuce dağım duman olur
Başa türlü türlü haller gelir
Yaz baharım zemher olur
Benden önce gitme kadın

Elinde olsa sözün sözdür
Sevgi içten bakan gözdür
Ne deridir güzel yüzdür
Benden önce gitme kadın

Kapımı rüzgar açıp kapar
Dost el gibi uzaktan bakar
Hasretin inceden içimi yakar
Benden önce gitme kadın

Dünya yalan insan zalim
Hak vakidir cümleye ölüm
Sen ne dersin söyle gülüm
Benden önce gitme kadın

Arzı niyazım bundan benim
Benden sonra kalksın gemin
Senden önce toprağa tenim
Benden önce gitme kadın

Bu handa konuktur insan
Ne hancı kalır nede bedesten
Önce gidersen solar gülüstan
Benden önce gitme kadın

09/04/2024