Demek sen böyle salına salına bensiz gidiyorsun ey canımın canı.
Ey, dostlarının canına can katan,
Gül bahçesine böyle bensiz gitme istemem.
İstemem, ey gökkubbe, bensiz dönme
İstemem, ey ay, bensiz doğma.
İstemem, ey yeryüzü, bensiz durma
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
küçük aklım nasıl anlasın ki dehanı ben zavallı bir ruh...her yerde...insanın büyümüş burnu ve en kötüsü kocaman şairler...korkarım ama korkmam...bilirim yaratan bir gün...açacak yolları kullarının dergahında..o kuşlar sunacak aşlarını ve şair...ozan olmuş söyler dilleri...
sonra aşkın kılıcı neden değmesin...ne mecnun gerekli nede leyla...sorularım var büyük düşünür...keşke konuşabilsen benimle...saygıyla sevgilerimi kabul ediniz...?
sonra neden doğmadan ölür bebekler...ve sularınız neden taşımaz...taşları...öper ise dua olmalı bir yolu neden merhamet bulutları gelmesinde güldürmesin yüzünü...?
bir kale olsaydı...kaç savaşçı tutardı...şair neden ölmezde...farkında olmadan ölürdü...bir tek heceye nasıl sığardı...yürek ve yol nasıl aşılırdı...şairin kambur sırtında
sırıtmaz mı...ve her gün doğarken sönmez mi güneş...evrenin bağlarında...toprak mı kaldı yüzelim...
Saygıyla eğiliyorum...düşüncelerinizin ve dilinizin önünde...fazla söze neden gerek olsun ki!...lakin bidiğim bir şey var...dilim döndüğü ve allah nasip ettiği sürece amatör ruhun peşinden hiç ayrılmayacağım.Çok eksiktir bildiklerim ve çoktur öğreneceklerim...derken!bir konuda ısrarım devam etmektedir...bırakalım;şiirler kendi büyüsünde beklesin okurunu ve sadece yazalım...dinlenmiş ve demlenmiş ruhlar yorumlarıyla bir damla olsun...kimsenin kırılmaması ne önemli ve kıymetlidir...dehalar biraz daha uyusun...uykuları aşmaktadır...ufkumuzu...güya biz uyanık...tek bir sözüm var...dağ...yolun ta kendisidir..yolun en güçlü kapısıdır...üzmektedir beni farkında olunmaması...(sözümüz yerini bilir ve ulaşır)sevgilerimle
Okuması insanı yormayan, güzel bir şiir.
Mevlana' nın ne kadar fikir adamı olduğu tartışılabilir, tetkik edilebilir ancak sanırım şairliği hakkında yorum yaparken üst düzey bir Farsça bilgisi gerekiyor. Şiir eleştirisi için özel bir bilgi gerektiğine inanmasam da dil bilgisi gerektiği açıktır.
Başka bir husus da şu ki;
13. yy' da yazılmış eserleri tamamı Rönesans sonrası jargonla değerlendirme hastalığı... Özellikle Yunus'a ve Mevlana' ya ''izm'' yapıştırabilme yarışı...Kullandıkları bir cümleden yola çıkarak ' hümanist' dersiniz, on beyit sonra vay ben bunu nereden demiştim? Kalıba sokmayın efendim, bazen sığmaz bazen taşar... Hümanizmin sınırlarını biz anladık üstüne bir de Mevlana' yı sığdıracağız.Beyhude...
ey Celaleddin Rumi!...
bilerek girdiğim yol, bilmeden gittiğim yol olmuş meğer!..
bilmeden düştüğüm aşk, bildiğim ateşmiş meğer...
bilmeden geldiğim dünya, ölüme kuyu kazan dertmiş meğer...
şimdi ne söylersem söyleyeyim,beni duymacağın için Mevlana hazretleri (yabancı şairler de dahildir),şiirleri okuyup geçmek en iyisidir diye düşünüyorum açıkçası;bilmeni isterim.
bunun dışında,içini boşaltmak isteyenlere açıktır 'günün şiiri köşesi'
:))
herkese saygı ve sevgiler...
Evet çevrilmese ondan iyiymiş.
...
Halimiz tamam
Tekmil medreseler, minareler bir gün yıkılmayacaksa,
iman küfür olmayacaksa bir gün,
küfür bir gün imanın yerine geçmeyecekse,
işte o zaman halimiz tamam.
Bir daha ne kalenderliğin yolu yordamı bulunur,
ne dünyamıza layık bir adam.
Mevlana Celaleddin Rumi
Tevafuk mu ne?
Sözün bitmediği yerde çırpınan da bataklıktan çıkmaya çalışana benzer, uğraştıkça batar:
Düşünce ve fikir adamıymış, hümanistmiş...
Yok filozofinin bilmem hangi kolunu kurdu...
Kim olursan ol, gel dediğinde (ister Mecûsî) gelenler için ateş âyinleri de yapıyordu sanırsın. Ne olursan ol, gel, gel de adam ol dedi...
Ne hümanizmi yâ?
Bu şiir ile ilgili 68 tane yorum bulunmakta