Gitme İstemem Şiiri - Mevlana Celaleddin ...

• 

  Nermin Altındağ

  .....

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ümit Duysak

  Tasavvuf deryasına dalmış bir Hak âşığıdır. İlmi, teşbihleri, sözleri ve nasihatleri bu deryadan saçılan hikmet damlalarıdır. O, bir tarikat kurucusu değildir. Yeni usûller ve ibadet şekilleri ihdâs etmemiştir. Ney, dümbelek, tambur gibi çeşitli çalgı âletleri çalınarak yapılan törenler ve âyinler, Hazret-i Mevlana’nın vefatından 3-4 asır sonra meydana çıkmıştır. Halbuki o, ney ve dümbelek çalmadı. Dönmedi, raks etmedi. Bunları sonra gelenler uydurdu. 47 binden ziyade beytiyle dünyaya nûr saçan Mesnevî’sine, her ülkede, birçok dillerde şerhler yapılmıştır. En kıymetlisi Mevlana Câmi’nin kitabı olup, bunun da şerhleri vardır. Türkçe şerhlerinden, Ankara vâlisi Âbidin Paşanın şerhi çok kıymetlidir. Âbidin Paşa bu şerhinde, ney’in, insan-ı kâmil olduğunu ispat etmektedir.
  
  Mevlevîlik, cahillerin eline düştüğünden, bunlar ney’i çalgı sanarak, ney, dümbelek gibi şeyler çalmaya, dönmeye başlamışlar. İbadete, İslam dininin yasak ettiği çirkin şeyler karıştırmışlardır. Hazret-i Mevlana, bırakın ney çalmayı, oynayıp dönmeyi, yüksek sesle zikir bile yapmadı. Nitekim Mesnevî’sinde diyor ki:
  Pes zî cân kün, vasl-ı Canan-râ taleb
  Bî leb-ü gâm mîgû nâm-ı rab.
  
  Manası şudur:
  O halde, Canana kavuşmayı, cân-u gönülden iste
  Dudağını oynatmadan, Rabbinin ismini kalbinden söyle.
  
  Bugün, bu tasavvuf üstadının türbesine sonradan konan çalgı âletlerini görenler, işin gerçeğini bilmeyenler, bu mübarek zatın çalgı çaldığını, bu aletlerin onun olduğunu zannetmektedirler. O hakikat güneşini yakından tanıyanlar, bunlara elbette itibar etmez. Zaten bu büyükler, şüpheli şeylerden kaçtıkları gibi, mubahları bile sınırlı ve ölçülü kullanmışlardır.
  

  Devamını Göster

  • 2
  • 1

  Cevap Yaz
• 

  Ali Koç Elegeçmez

  Her yerde ve her şeyde kendisinin de olmasını istemesi, var olmaya olan isteğini-bağlılığını göstermesi kadar, Mevlana'nın bencil yanının da olduğunu gösteriyor..Örneğin;
  'Demek sen böyle salına salına bensiz gidiyorsun ey canımın canı.
  Ey, dostlarının canına can katan,
  Gül bahçesine böyle bensiz gitme istemem.
  
  İstemem, ey gökkubbe, bensiz dönme
  İstemem, ey ay, bensiz doğma.
  İstemem, ey yeryüzü, bensiz durma
  Bensiz geçme, ey zaman, istemem.
  
  Sen benimle beraberken
  Hem bu dünya güzel bana, hem o dünya güzel.
  İstemem, bensiz kalma bu dünyada sen,
  O dünyaya bensiz gitme, istemem.
  
  ' Mevlana'nın bu dizeleri beni şaşırttı doğrusu..Bunları ben söylesen normaldir,,sıradan bir insanım ama Mevlana'nın başka türlü söylemesi gerekirdi diye düşünmekteyim..

  Devamını Göster

  • 7
  • 58

  Cevap Yaz
• 

  Doğa Fendi

  Mevlana'nın eserlerini yorumlayacak makama eremedik henüz :)

  Devamını Göster

  • 60
  • 3

  Cevap Yaz
• 

  Perihan Pehlivan

  kutlarım seçimi. o gönül insanı,o sabır deryası

  Devamını Göster

  • 8
  • 3

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (68)