Konuşurken ezilip büzülürdü kelimelerim. Anlatamazdım kimseye.
Benimdi o.
Hiçbir şeye emanet edemezdim.
Zamana emanet edemezdim pembe yüreğini.
Böyleymiş diye boynumu eğemezdim bu kader denen lanete.
Önündeki ayları adım adım çürütürken uzaktan izleyebilirdim.
Dokunamazdım hastalıklı hücrelerine.
img src='http://img190.imageshack.us/img190/497/araf179.jpg'
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Devamını Oku
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta