Gitme İhtimali Şiiri - Tuğba Uzüğüten

Dayanaksız, olanaksız ve mantıksızdı her şey
Yeni yetme sevdalarda mı gezecekti yürek yangınından kurtulup?
Bir yaşam savaşında aşka başkaldıran cesaretten yoksun mu kalacaktı?
Sorularla cevaplarla boğuşurken kimileri,
Kimileri sorgusuz sualsiz teslim olmaya razıydı...

Neden vazgeçmenin dibinde biter vazgeçilen?
Hiç kimse bilmeyecekti bu sonsuz yolculuğu
Kalan da giden de bir olduktan sonra
Kim, kimden daha haklıydı ne fark ederdi ki!

En can yakanından bir acıydı işte altı üstü
Savurup durdu yürekleri burkarcasına
Nerde duracağını bilemeden direnmekte vardı hayatta...

Köprüler yakıldı; yoktular oysa
Kaçıncı bekleyişe bilmem kaçıncı yıl eklendi
Koşuşturmacalar arasında bir bıçak saplandı yüreklere zaman zaman...

Hani bir umut olsa, küçük bir ihtimal
Her şeyi bırakıp gitmeye cesaret eder gibi,
Gözlerine değecekti gözleri...
Yüreğine dokunan kaç kişi olabilirdi ki?
Sınırlar çizilirken, yaşayamazken doludizgin
Can soğudu bir gün kimse bilmeden
Önce gidenden alamadan cevabı
Kalanın acısına eklendi yorgun yıllar...