Sonsuz bozkırlarda
Ufka giden yolculuklara yazılmasın adın
Kırık dökük anılar
Ne varsa avuçlarımızda kalsın
Susturmasın yüreğimizi
Elleri ihanete bulanmış en acımasız cellât
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta