Gitme Gülüm Şiiri - Necati Keskin1

Madem ki sevmedin,
Güle güle gözümün nuru.
Madem ki inanmadın,
Ya da ben sevgimi gösteremedim.
Git be gülüm.

Git ki kader kazansın,
Git ki gözlerimin yaşı dursun,
Git ki,
Seni gördüğüm de gözlerine kilitlenmeyeyim.
Git ki içim yanmasın,
Git ki unutayım.
Git ki onların dediği olsun.
Git ki onlar kazansın.

Onlar mı?
Evet onlar!
Onlar demişti,
Sevmeyeceksin, hoşlanacaksın.
Hoşlandın mı?
Evlenmeyeceksin, eğleneceksin,
Eğlendin mi?
Boş vereceksin.

Onlar mı?
Evet onlar demişti,
Sevmeyeceksin,
Bağlanmayacaksın,
Hayal kurmayacaksın,
“Hayır! ” mı dedi, def edeceksin.
Düşünmeyeceksin…

Ama onlar demişti,
Dediler ki;
Zamanında bizde yaşadık, bizde sevdik,
Dediler ki;
Seninki si çocukluk,
Dediler ki;
Zamanla unutursun!

Evet!
Onların dediklerinin hepsi doğru,
Ve her şey onların dediği gibi oluyor.
Ama bir şeyi yanlış biliyorlar,
Onlar hiç sevmemiş…
Onlar, baharlık sevmiş.
Ben, ben!
“Unutmak mı? ” asla!
Hala rüyalarımdasın,
Hala hayallerimdesin,
Bir tanemsin.
Sen benim ahirimsin be gülüm!

Seni her gördüğümde özlemim artıyor.
Git!
Git ki seni daha çok özleyeyim.
Git!
Git ki seni hayallerim de yaşayayım.
Git!
Git ki gözlerini hiç unutmayayım.

Hıh!
Keskin bakışlım, sırma saçlım.
Benim bir tanecik hırçın sevdiğim…

Evet git!
Git ki içimdeki alev hep büyüsün,
Git ki kanser olayım,
Git ki bu aşkın derdini çeke çeke öleyim,
Hayatım kolay olmadı, ölümüm hiç kolay olmayacak.

Evet git…
Git ama sevmedim deme!
Unuttum deme!
Aşkla sevgiyi karıştırma be gülüm…
Git!
Git ama bir daha karşıma çıkma,
Dayanamam, alır götürürüm seni.
Evet git!
Çek ve git kahretsin,
Git…
Lambaları söndür de git.