.
Duymak istiyorum sesini,duyamıyorum deniz gözlüm.
Aşkımdan çok hasret ve özlemle yüklü garip gönlüm.
Kurşunu sende kalemi bende son bir şiire gidiyor ömrüm.
Ben seni herkesten çok sevdim ve hep seveceğim gülüm.
Sana uzak bir şehirde sensizliğin acısı yakıyor canımı.
Ay değil gecemi aydınlatan,karanlığın acımasız kırbacı.
Duyduğum tek ses ise senin için akan gözyaşımın şırıltısı.
Yazamıyorum mavi meleğim senin isminden aşkından başkasını.
Anlamıyorum bu nasıl bir sevda,nasıl bir aşk ateşinin ortasındayım.
Ve bilmiyorum şuan mevsim ney,hangi aydayım hiç sayamdım.
Ben hiç bitmeyen değişmeyen şu yanlzılığın güzergahındayım.
Kavuşmak imkansız da olsa mavi meleğim,bırak seni içimde hep taşıyayım.
Ne olur gitme gönlümden,ispat isteme sana sensiz yaşayamam derken.
İste canımı vereyim sana,ama ne olur elvedayı uzak tut dilinden.
Sonra tek sorumlusu sen olursun sensiz anlamı olmayan hayatıma son verirken.
Şakaydı de,bilmiyorum başka bişey de ama ben gitmiyorum de biyerlerden.
Gidersen gönlümden Küstürürsün şiirlerimi,bana kanımla yıkatırsın sokakları.
Yırttırma bana daha önce senin için şiir yazdığım beyaz sayfaları,papatyaları.
Ne olur gitme gönlümden,sonum olmasın benim yanlızlık ve ayrılık acısı.
Sonra resimleirne bakarak bana kazdırma kendi ellerimle mezarımı.
Duymak isteyeceğim son kelimen bile değildi senin bana gidiyorum diyişin.
Gönlümden gittiğin yanlız bıraktığın için ben ölünce hiç üzülmeyecekmisin.
Gözyaşalrım sel oldu sel,duy sesimi ey sevdiğim şimdi nerelerdesin.
Ne olur dur,dur de bana gitme gönlümden giderim ölüme sesimi işitmezmisin...
Hamdi Yavuz KantaroğluKayıt Tarihi : 27.9.2010 15:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!