İnsanlık uçuyor gönülden,
Gönül hüznü ile susuyor.
Evet evet insanlık gerçekten uçuyor.
Konacak dal bulamıyor.
İnsanlık göç ediyor adeta...
Hangi diyarlar, hangi yuvalar
Sarıp sarmalar onu...
Evet evet insanlık veda ediyor.
Gitme ey insanlık gitme...
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 03:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!