Bir gözyaşı bulutu çöküverdi üstüme,
Anıların yükünü çekemem sensiz, gitme!
Korumasızım Tanrım, boşalmasın bu bulut,
Bir umut ver ne olur, hayat veren bir umut.
Kırk yıldır hep seninle başladı sabahlarım,
Seninle dualarım, düşlerim, günahlarım.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
