Gitme Dur Gülüm Şiiri - Rasim Yılmaz

Bırakıp boşluğa bu ellerimi
Çıkıp gidiyorsun gitme dur gülüm.
Öldürme tertemiz hayallerimi
Yıkıp gidiyorsun gitme dur gülüm.

Karanlık gecenin koynunda yatıp
Kanayan kalbime durmadan batıp.
Yazdığım mektubu yırtarak atıp
Yakıp gidiyorsun gitme dur gülüm.

İsterdim sevdanı bağrına kazı
Arkanda bırakma gel bu enkazı.
Semada yazılı aşk denen yazı
Bakıp gidiyorsun gitme dur gülüm.

Bozuldu göğsüme çizdiğim desen
Gel etme eyleme, gururunu yen.
Boynuma ayrılık kemendini sen
Takıp gidiyorsun gitme dur gülüm.

Varlığın içime sindi bir kere
Kurudu suyundan içtiğim dere.
Vuslat'ım denilen gizli sefere
Akıp gidiyorsun gitme dur gülüm.

Ömrüme yük ettin dedin ki; taşı
Söyle kim kaldırır eğdiğin başı.
Bir bilsen sevdalı gözümden yaşı
Döküp gidiyorsun gitme dur gülüm.

Hasretin kurulur bozar kafayı
Bünyem kaldırır mı sensiz cefayı?
Gözümden yüzünü aşktan vefayı
Söküp gidiyorsun gitme dur gülüm.

12.03.2016