Gitme Desem de Gideceksin

Gideceksin, sıyrılıp gözyaşlarımdan.
O an, ikiye bölünecek hayat.
Sular gözlerime yürüyecek o an.

Bir ben değilim, bir sen de değilsin,
İskelede mendil sallayan
Ayrılık sesleri sarmış gökyüzünü
Tüm yürekler kaygılı, tüm yürekler ölü

Asırlık çınarlar karşılıyor önce geleni,
Gideni uğurlayarak.
Bir beyaz güvercin, bir horoz ötüşü
Yosunlarla demleniyor.

Şuradaydın bir dakika önce
İşte tam şurada sürünüyor ayak izlerin
Kara tahtaları gıcırdarken iskelenin.

Gideceksin gitme desem de biliyorum.
Ama bir adım önde, bir adım geridesin.
Gözlerin sönmüş bir gemi sanki
Yüzerken suların üstünde yükselen dağlar.

Deniz ıslak diyordu küçük bir çocuk,
Deniz ıslak.
Oysa yanıyordu alev alev.
Kucaklarken mahzun bakışlarıyla babasını,
Düşecekti fırtınalar az sonra el sallayarak.

Hayat devam edecekti kaldığı yerden.
Ne kadar yürüyecekse sensiz!
Ama şayet duramazsan oralarda
Yapamazsan şayet,
Kollarım açıktır, rüzgâra bin de gel.
Dağları, tepeleri aş da gel.

Gitme desem de gideceksin, biliyorum.
Bil ki, şahidim olsun ki şu ağ atan balıkçılar
Şu yalancı dalgalar, şu deniz ıslak diyen çocuk,
Dönüşünü iskelede bekleyeceğim.