Sen gidiyorsun ya,
seninle birlikte benimde bir parçam gidiyor
kopuyor canımdan can
dağılıyor şarapnel gibi gecenin sonsuzluğuna
yıkılıyorum tutamıyorum seni,
bu sensiz haykırışımla
Gitme diyemedim
yüreğim yine hicrana daldı
tek tesellim, cebimdeki o buruşmuş resmin
Tenimse!
seninle oluşmuş yokluğunda eriyor
tükeniyor ve acıyor
sanmıyorki benimsin,
kanamıyorki birdaha gelesin diye
herdefasında sensiz yokluğunda
kayboluyor bu beden
Başlamadan bitmiş olan aşkımızın ardından
ağlayansız, yassız, tasasız bir şekilde
çöküyor üstüme yalnızlık örtüsü
işte o an anlıyorum sana olan hislerimi
Dağılmış, paramparça bedenimle
senin yokluğunda diyarımda gurbetim
hasretim, yaban ellerle hazanım
gözyaşımla adını yazarım
Sensin benim ebediyetim
sensin yaşayan mabedim
hayalinle yaşlansamda
ıslansamda yağmurlarda
yansamda yangınlarda
vazgeçmeyeceğim aşkından.!
Kayıt Tarihi : 27.1.2006 06:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!