Gitme Desem Şiiri - Mustafa Gökçek

GİTME DESEM

Dağların üzeri karlı ve dumanlı
Benim gözlerim senin ve senin geleceğin yollarda
Yadıma sen düşünce çiçeklerim solar
Gözüm yaşlı, yüreğim kanlı

Erdem, erdemsizliği getirmiş
Başlar ayak, ayaklar baş olmuş
Ve puşt zulasında bir akşam
Yüreğimin üzerine çöreklenmiş bir yılan olmuşlar

Gitme desem de sen gideceksin
Ve beni onmaz yaralarımla bırakırken
Belki bir avuntu, yarama tütün basacağım
Seni kuşatmamın ötesinde, ama sen gideceksin

Sana, harman yüreğimden
Mahcup, ama sevdalı bir selam vereceğim
Oysa, ardına bile bakmadan yine gideceksin
Ve ben, seni geniş zamanlarda sevdiğimi bilmeyeceksin

Vazgeçtim artık bu sevdadan
Unuttum bu dünyayı, unuttum yaşamayı
Ama seni yalnız koymak var ya
Yüreğime kurşun sıkar, onurumu puştlara emanet ederim...

21.09.04 M.Gökçek