Gitme Denemeleri -1 Şiiri - Ümit Ünal

Mahcubiyetten binbir parçaya bölünürken yüreğimiz
Ve sen koşar adım kaçar giderken uzaklara..
Hangi ara bir kaç tebessümün hatırını kırdık ?
Hangi zaman diliminde ihanet edildi güvenlere?
Oysa ki
Bilinmeyen bir denklem değildi Aşk..
Öyle yorucu olmasına hiç gerekti yoktu zaten
Geçinip gidiyoruz diyebilmekti belki de sadece
Bir kaç bardak demli çaydı yanında iki şekerle.
Sevdiğin bir şarkıya yarım yamalak eşlik edebilmekti
Yada adını söylemekte zorlandığımız yemekler sipariş etmekti..
Martıları simitle beslememiz gerekmiyordu adalar vapurunda
Aç bırakırken aşık olanın yüreğini..
Sahi aklıma geldi biz seninle hiç adalara gitmemiştik.
Bir kaç dakikalık denk gelişlerin, anlık sinirlerin toplamı idi herşey sanki.

Halbuki..
Süslü cümleler kurmadan, el ele bile tutuşmadan toplum içinde
Utanarak bakan bir çift göz olmak bile yeterdi.
Ağzını büzemediğimiz insanların esiri olmadan
Kurallara kaidelere çok takılmadan sevmeyi denemekti belki..
Görsel tuzakların,arzuların densizliğinden uzak
Anlık saplantılara hiç bulaşmadan ve suçlanmadan
Sadece sevebilmek yeterdi.

Öyle büyük yeminlere hiç bir zaman ihtiyaç olmamalıydı
Ölmüşlerin üzerine edilen..
Kalanları utandıran..
Biraz uykuydu belki de en büyük ihtiyacımız,
Yanyana olmamızı gerektirmeyen bir uyku
Farklı coğrafyalarda olsak da aynı rüyada buluşabileceğimiz.

Ey adını zikrettiğimde okyanusların kıskandığı kadın..
Belki de kıyılarında yeni fenerler yakmalı,
Yüreğinde hala yanan ve bana ait olmayan ateşi söndürmelisin.

Hep söylerdin ya bana giderken..
Bu sefer kendim için birşeyler yapmak istiyorum diye.
Belki bir sabah ben uyandığımda sen bir martının çığlıkları arasında
Çoktan yola düşmüş olmalısın
Demini yeni almış şekerli bir çayın tadı dudaklarında..

Yol almalıyız..

Farklı deryalarda farklı istikametlerde
İki farklı gemide, iki farklı yürekte
Tek bir istikamette buluşabilmemiz imkansız iken,
Tek bir yürek olmanın beceriksizliğini düşünerek..

Sen gülümsemelisin, ben bir sigara yakmalıyım..

17/08/2016 - İstanbul