Gitme kal demiyorum artık
Zaten gittin sen
Işıltısı kalmadı gözlerinin
Yanımdaki sen değilsin
Sesin değişti.
Bakışın yok.
Şiir yazdığım o güzel
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Haziranda bir gündü.
Ihlamur ağacının altında sessiz ve geri dönüşü olmayan sizi düşünürken.
Ağacın çiçeği sarıp sarmaladığı gibi.
Sardım onu, solgun bir aşktı.
Tatlı bir düş.
Çok zamanımız olmasada dünyada.
Ondan ötesi olmayacak.
Ve üstümüzde güzel yaz göğü.
O da çok bekletmez.
Uzakta ve öylesine yukarda bir bulut gibi.
Hayattır en yüce olan.
Sonra b/aktım, s/anki hiç yoktu.
Yarın gelmeyecek.
Bırakırsanız kabirdeki ceset gibi çürüyüp gidecek.
Hayat kısadır, çok zamanınız yok sevmeye.
Gün kapımızda.
Şöyle ya da böyle sessiz bedenler.
Bırakmayın, yoldan çıkarmasınlar sizi.
Sorarsan, aşka ne oldu.
Belki o kadının şimdi bir eşi bir kaç çocuğu vardır.
Yalnızca bir dakika o bulut gibi.
Başımı kaldırdığımda uçup gitmişti.
Bırakırsanız şems vakti bir duada, geçip gidecek.
Korku neden?..
Yüzünü unuttum gerçekten.
Tek bildiğim, onu öptüğüm o zaman.
Ben ölene dek kalacak içimde.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta