Gönül dağlarıma, duman çökerken
İçimdeki hisler, boyun bükerken
Mahzûn garib gönlüm, derdin dökerken
Gitme dedim gitme, uzak illere
Yüreğim yanarken, hâreleniyor
Ciğerim kanarken, pâreleniyor
Rûhum en derinden, yâreleniyor
Gitme dedim gitme, uzak illere
Yalancı dünyânın, tutsağı oldum
Neş’emi kaybettim, elemle doldum
Üç günlük ömrümde, gül gibi soldum
Gitme dedim gitme, uzak illere
Çıkmaz sokaktaki, yollara döndüm
An be an kaybolan, yıllara döndüm
Murâda ermeyen, kullara döndüm
Gitme dedim gitme, uzak illere.
28 Şubat 2016 – Kaletepe
Cemalettin TuranKayıt Tarihi : 3.4.2016 11:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemalettin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/03/gitme-dedim-gitme-uzak-illere.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!