Sakın ölme çocuk !
Sadece kendime yetecek kadar karanfilim var.
Belki deliktir giydiğin gocuk.
Fakat inan, yakındır düşlediğin diyar.
Sabahı göremez zaten söylediğim birçok yalan.
Bu sefer güneş doğmak üzere.
Lütfen çocuk, lütfen bana inan.
Söylediklerimde yok bir yalan zerre.
Eksiliyor yavaş yavaş sol tarafım.
Seninle beraber dönecek bu dünya .
Gitme çocuk, sendedir umutlarım.
Seninle beraber gerçek olacak bir rüya.
Şimdi kanlıdır belki ay.
Diren! Güneş doğar, susar çığlıklar
İner üzerine gerilmiş yay.
Ve görünür, anne özlemiyle düşlediğin diyar.
Kayıt Tarihi : 19.10.2023 01:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)