Yolun uzun belli, uzaktır burdan
Hele bir dur şurda biraz soluklan
Meclise girip de selam vermeden
Bir tas su içmeden gitme be ustam
Kapımızdan giren baştacımızdır
Boğazından geçen bir kaç kaşıktır
Erenler sofrası sana açıktır
Sofraya inmeden gitme be ustam
Türküleri söyler garip dilimiz
Tırmığı savurur yorgun elimiz
Alnımızdan akar sıcak terimiz
Bunları bilmeden gitme be ustam
Bizim içimizde dürüstlük yatar
Sazımızın telinden nameler akar
Ozanlar dilinden sevdalar çıkar
Bizi dinlemeden gitme be ustam
Yusuf Ziya der ki; bu hayat yalan
İnsanlar yolcudur, dünyaysa bir han
Kimler gelip geçti işte bu yoldan
Bunu düşünmeden gitme be ustam
Kayıt Tarihi : 25.2.2005 09:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Ziya Leblebici](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/25/gitme-be-ustam.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)