Gitme Baba... Şiiri - Süheyla Aydoğdu

Baba!
sesimi duyuyor musun?
ben kızın...

-kızım o kirazları geleceksin diye toplatmadım ağacında çürüdü
iki gün olsada mı gelemedin? - sitemine karşılık seneye gelirim babacığım,
geçen yıl ondan önceki ve ondan önceki yıllar her yaz tatilinde söz geliyorum
diyen ama gelmeyen..
-Kızım her gün demiyorum ama en azından haftada bir ara özlüyorum iyimisin meraktayım-
sözüne karşılık babacığım öyle yoğun öyle yorgunum ki; elim telefona gidiyor araya
iş giriyor unutuyorum diyen...her sözüne her özlemine her merakına mazeretler bulan..

Baba! sesimi duyuyor musun?
gitme! ! !

Söz veriyorum her yaz seninle o kirazları ben toplayacağım..
babandan sana yadigar kalacak diye ektiğin tüm fidanları birlikte sulayacağız.
o gurur duyduğun bağını bahçeni birlikte gezeceğiz..
Gelir diye sevdiğim renge boyattığın odamda yatacağım yine kapımı aralık ışığımı
açık bırakacağım..Kızım yaşlılık çarşıya gidemiyorum artık demeyeceksin
kızın çarşı pazar arabasıyla gezdirecek seni... söz baba söz..
sadece gitme!
Bundan sonra asla yoğun asla yorgun olmayacağım her dakika baba, her saat arayacağım
sen yeterki özleme merak etme.
gitme!

Sözler yazdıkça anlamsızlaşıyor yokluğunu düşünemiyorum yüreğimin yarısı koptu
bu nasıl bir duygu! ne çektiğim aşk acıları ne yaşam kavgaları babam böyle yaralamadı beni

sadece gitme!
bu hayatta gölgesine sığınabildiğim tek adama, sana ihtiyacım var lüften gitme...gitme!